Stanley Michael Bailey Hailwood

Stanley  Michael  Bailey  Hailwood 

Γεννήθηκε 2 Απριλίου του 1940 στο Langsmeade House του Geat Milton στο Oxtordshire ,ο γνωστός σε όλους Mike the Bike ,θεωρήθηκε δε από πάρα πολλούς ως ο μεγαλύτερος αναβάτης όλων των εποχών, ο πατέρας του Stan ήταν οδηγός αγώνων πριν τον Β παγκόσμιο πόλεμο ,μετά δε το τέλος του πολέμου ο πατέρας του  Stan έγινε έμπορος μοτοσυκλετών ,αυτό τον βοήθησε σημαντικά διότι είχε αρκετά χρήματα και ως εκ τούτου ο Mike είχε την οικονομική ευχέρεια και την απόλυτη επαφή με τον χώρο της μοτοσυκλέτας,έμαθε να οδηγεί σε πολύ μικρή ηλικία στα Minibike .                                 Ξεκινά την αγωνιστική του καριέρα το 1957, ο πρώτος του αγώνας στις 22 Απριλίου το 1957 στο Oulton Park σε ηλικία 17 ετών και το 1958 κέρδισε το βραβείο Dinhard που έδιναν κάθε χρόνο στο καλύτερο νεαρό αγωνιζόμενο κάτω των 21 χρόνων . Εμφανίζεται στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1958 και αγωνίζεται με διάφορες μοτοσικλέτες όπως Paton ,Nsu ,Mondial, MZ , A J S , Ducati ,Benelli , Norton και σε όλες τις κατηγορίες 125 c.c , 250  c.c, 350 c.c ,500 c.c τρέχοντας στο Isle of Man της Μεγάλης Βρετανίας ,στο Assen της Ολλανδίας ,στο Spa του Βελγίου ,στο Clermond Ferrand της Γαλλίας στο Hockenheim της Γερμανίας ,στην Monza της Ιταλίας ,γενικά τρέχει στα Grant Prix της Ευρώπης, αυτά γίνονται το 1959 που έχει και την πρώτη του νίκη στο Ulster Grant Prix στην κατηγορία των 125 c.c ,τα ίδια επαναλαμβάνονται και την επόμενη χρονιά μέσα στο 1960 .                                                                                   

 

Στην κατηγορία των 250 c.c όμως κερδίζει τον πρώτο  παγκόσμιο τίτλο του με την Ιαπωνική μοτοσικλέτα της Honda  με τα παρακάτω αποτελέσματα,  8ος στο Hockenheim της Γερμανίας , 2ος στο Clermont Ferrant της Γαλλίας ,1ος στο Isle of Man της Μεγάλης Βρετανίας , 1ος στο Assen της Ολλανδίας ,3ος στο Spa του Βελγίου , 1ος στο Hockenheim της Ανατολικής Γερμανίας ,2ος στο Ulster Grant Prix της Βορ. Ιρλανδίας ,2ος στην Monza της Ιταλίας , 1ος στο Anterstorop της Σουηδίας .

Το 1961 έγινε ο πρώτος αγωνιζόμενος στην ιστορία του Νησιού Isle Of Man που κέρδισε τρείς αγώνες μέσα σε μια εβδομάδα, 125 c.c , 250 c.c , 500 c.c και παρά λίγο να κέρδιζε και τον τέταρτο αγώνα στα 350 c.c, αν η μοτοσυκλέτα του δεν έμενε από μηχανική βλάβη .

Το 1962 - 1963 - 1964 - 1965 αγωνίζεται με άλλες εταιρείες μοτοσυκλετών όπως στα  250c.c  με  Μ Ζ και  στα  500 c.c με Μ V  Agusta .

Το 1965 αγωνιζεται στο τελευταιο αγωνα της χρονιας με Honda 250 c.c και κερδιζει την 1η θεση στο Fugi της Ιαπωνιας . 

O Mike Hailwood επέστρεψε στην Honda το 1966 και 1967 όπου κέρδισε τέσσερις παγκόσμιους τίτλους, το 1966 πλέον αγωνίζεται μόνο με την Honda στις κατηγορίες 125 c.c ,250 c.c , 350 c.c 500 c.c .Στην μικρή κατηγορία στα 125 c.c κάνει ένα μόνο αγώνα,6ος στο Isle of Man της Μεγάλης Βρετανίας  Στη κατηγορία των 250 c.c κερδίζει τους πάντες  πραγματική καταιγίδα δέκα νίκες, κερδίζοντας τον δεύτερο του τίτλο με την Ιαπωνική Μοτοσυκλέτα της Honda , 1ος στη Iarama της Ισπανίας , 1ος στο Hockenheim της Γερμανίας , 1os στο Clermont Ferrant της Γαλλίας ,1ος στο Assen της Ολλανδίας , 1ος στο Spa του Βελγίου ,1ος στο Hockenheim της Ανατολικής Γερμανίας ,1ος στη Μonza της Ιταλίας , 1ος Brno της Τσεχίας , 1ος στην Imatra της Φιλανδίας , 1ος στο Isle of Man της Μεγάλης Βρετανίας .

Στη Κατηγορία των 350 c.c συνεχιζει να ειναι δυνατος κερδιζοντας τον τριτο παγκοσμιο τιτλο του με την Honda με τα παρακατω αποτελεσματα, 1ος στο Hockenheim της Γερμανιας ,1ος στο Clermont Ferrant της Γαλλιας ,1ος στο Assen της Ολλανδιας ,στο Hockenheim της Ανατολικης Γερμανιας δεν βαθμολογηθηκε,1ος στο Brno της Τσεχιας , 1ος στην Imatra της Φιλανδιας , 1ος στο Ulster Grant Prix της Βορ. Ιρλανδιας .στο Isle of man της Μεγαλης Βρετανιας δεν βαθμολογηθηκε.

Στη κατηγορια των 500 c.c δεν καταφερε να παρει τον τριτο παγκοσμιο τιτλο του μεσα στην ιδια χρονια κατεκτησε ομως την δευτερη θεση στη βαθμολογια με τα παρακατω αποτελεσματα ,δεν βαθμολογηθηκε στο Assen της Ολλανδιας,στο Spa του Βλγιου ,στο Nurburgring της Ανατολικης Γερμανιας ,1ος στο Brno της Τσεχιας ,2ος στην Imatra της Φιλανδιας ,1ος στο Isle of Man της Μεγαλης Βρετανιας ,1ος στο Ulster Grant Prix της Βορ. Ιρλανδιας , στη Monza της Ιταλιας δεν βαθμολογηθηκε .

Κατα την διαρκεια του αγωνα  Motor  Cycle  500 στο  Brands  Hatch παρουσιασε ενα  Honda  Cb  450 Βlack  Bomber  με αγωνιστικο εξοπλισμο δεν μπορεσε να αγωνιστει ομως στην κατηγορια των 500 c.c καθως η F.I.M εκρινε οτι δεν ειναι μηχανη παραγωγης διοτι ειχε δυο εκκεντροφορους επικεφαλης . 

To 1967 αγωνιζεται παλι με την Honda σε τρεις κατηγοριες 250 c.c ,350 c.c , 500 c.c .

Ξεκινα παλι δυναμικα, στην κατηγορια των 250 c.c και καταφερε να επαναλαβει τηη επιτυχια της προηγουμενης χρονιας τεταρτος παγκοσμιος τιτλος με την Honda με τα παρακατω αποτελεσματα, στην Iarama της Ισπανιας στον 1ο αγωνα δεν βαθμολογειτε, 3ος στο Clermont Ferrant της Γαλλιας, 1ος στο Isle of Man της Μεγαλης Βρετανιας ,1ος στο Assen της Ολλανδιας ,2ος στο Spa του Βελγιου ,δεν βαθμολογητε στο Nurburgring της Ανατολικης Γερμανιας ,3oς στο Brno της Τσεχιας , 1ος στην Imatra της Φιλανδιας ,1ος στο Ulster Grant Prix της Βορ. Ιρλανδιας ,δεν βαθμολογηθηκε στη Monza της Ιταλιας ,1ος στο Mosport patk του Καναδα ,δεν βαθμολογηθηκε στο Fugi της Ιαπωνιας.

Στη κατηγορια των 350 c.c τα αποτελεσματα ειναι το ιδιο καλα με την περσινη χρονια καταφερνει να κατακτησει ενα ακομη τιτλο στο παγκοσμιο πρωταθλημα τον πεμπτο στη σειρα με την Honda, ειναι εξαιρετικη η πορεια του και τα αποτελεσματα των αγωνων το επιβεβαιωνουν 1ος στο Hockenheim της Γερμανιας ,1ος στο Jsle of Man της Μεγαλης Βρετανιας ,1ος στο Assen τις Ολλανδιας ,2ος στο Spa του Βελγιου ,στο Nurburgring της Ανατολικης Γερμανιας δεν βαθμολογηθηκε ,1ος στο Brno της Τσεχιας ,δεν βαθμολογηθηκε σε Ulster Grant Prix της Βορ. Ιπλανδιας και στη Monza της Ιταλιας ,1ος στο Fugi της Ιαπωνιας .

Στη μεγαλη κατηγορια δεν καταφερε παλι να παρει και τριτο τιτλο μεσα στην ιδια χρονια εμεινε στη δευτερη θεση του παγκοσμιου πρωταθληματος με τα παρακατω αποτελεσματα ,δεν βαθμολογηθηκε στο Hockenheim της Γερμανιας ,1ος στο Isle of Man της Μεγαλης Βρετανιας ,1ος στο Assen της Ολλανδιας ,2ος στο Spa του Βελγιου , δεν βαθμολογηθηκε στο Nurburgrihg της Ανατολικης Γερμανιας, 1ος στο Brno της Τσεχιας ,δεν βαθμολογηθηκε στην Imatra της Φιλανδιας,

1ος στο Ulster Grant Prix της Βορ. Ιπλανδιας ,2ος στη Monza της Ιταλιας ,1ος στο Mosport park του Καναδα .

Η μεγαλη του αγαπη ηταν το Νησι ειχε κερδισει 12 φορες ομως η πιο ιστορικη νικη του ηταν το 1967 εναντιον του μεγαλου του αντιπαλου Giacomo Agostini σε αυτο τον αγωνα εσπασε το ρεκορ γυρου και ανεβηκε στα 175,5 km ενα ρεκορ το οποιο κρατησε 8 ολοκληρα χρονια .

Το 1968 η Honda αποχωρησε απο τα grant Prix αλλα εδωσε χρηματα στο Mike για να μην τρεξει με αλλη εταιρεια μεχρι να επανελθει στα Grant Prix  λεγεται οτι πηρε 50.000 λιρες .

Ο Mike συνεχισε να αγωνιζεται  με διαφορα μοντελα της Honda το 1968 και 1969 σε επιλεγμενους αγωνες εκτος παγκοσμιο πρωταθληματος.

Απολαυσε ενα προνομιουχο τροπο ζωης λογω της μεγαλης οικονομικης ευχερειας που ειχε απο τον πατερα του, παντρευτηκε στις 11 ιουνιου 1975 ενα μοντελο την Pauline και απεκτησε δυο παιδεια την Michelle και τον David .
Μετά το 1967 ακολούθησε τα ίχνη του John Surtees με τα αυτοκίνητα.
Είχε καλή πορεία στη Formula1 και θα μπορούσε να προσθέσει ένα παγκόσμιο τίτλο αν δεν τραυματιζόταν σοβαρά στο Nurburging της Γερμανίας.
Αποσύρθηκε στη Νέα Ζηλανδία και σε ηλικία 38 ετών το 1978 γυρίζει στο Isle of man να νικήσει για μία ακόμη φορά και τα κατάφερε.
Η νικηφόρα επιστροφή του έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές του 20ου αιώνα.
Υπήρξε ένας από τους πιο αγαπημένους και σεβαστούς αναβάτες όλων των εποχών.

Αγωνιστικε σε  152   Grant Prix και κατεκτησε   9   συνολικα παγκοσμια προταθληματα σε ολες τις κατηγοριες που ελαβε μερος . 
Πέτυχε 76 νίκες σε Grand Prix, νίκησε 14 φορές στο Isle of man.

37 Νικες στη κατηγορια 500 c.c, 16 Nικες στη κατηγορια 350 c.c, 21 Νικες στη κατηγορια 250 c.c 

2  Nικες στη κατηγορια 125 c.c .

To 1968 τιμήθhke με το μετάλιο της Βρετανικής αυτοκρατορίας MBE για την υπηρεσία του στο μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Ακόμη τιμήθηκε με το μετάλιο "The George" το υψηλότερο βραβείο της Μεγάλης Βρετανίας για την ηρωική διάσωση του
Glay Regazzoni σε αγώνα Formula1 στη νότια Αφρική όταν πήρε φωτιά το αμάξι του

Δυστηχώς ο Mike σκοτώθηκε σε ηλικία 42 ετών σε αυτοκινητιστικό ατύχημα γυρίζοντας στο σπίτι του μαζί με τα παιδιά του. Η κόρη του 9 ετών σκοτώθηκε ακαριαία ενώ ο Mike άφησε τη τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο μετά 2 ημέρες.
Το ημερολόγιο έγραφε 23 Μαρτίου 1981.